Έλα.Με ξύπνησες.Μου εριξεσ νερό στα μάτια.Άφισες τισ σταγόνες να κυλούν.Να ρέουν.Και πήγες να ξαπλώσεις.Μα πες μου,καθώς κλείνεις τα μάτια,τι εικόνες σου έρχονται στο μυάλο;Σπασμένα ποδήλατα;Ασπρόμαυρες φωτογραφιές τοίχου;Δέντρα;Ενα πορτοκάλι;Η μήπως εκείνη;Τα κόκκινα μαλλιά της να λούζουν το προσωπό σου.Να δυσκολεύεσαι να ανασάνεις.Μα να συνεχίζεις να την σφίγγεις πάνω σου....
Ύστερα σε παίρνει ο ύπνος.Το τσιγάρο αναμμένο.Ο καπνός ανεβαίνει.
Ξέρεις.Κοίταζα το πρόσωπό μου στον καθρέφτη.Μα είδα μόνο κόκκινα σημάδια και ουλές.Καπνό να τυλίγει τα μαλλιά μου.Το χρώμα τους να γίνεται γκρίζο.
Μα πες μου.Τόσο πολύ με απωθούν οι σκέψεις σου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου